Ter inspiratie
Ter inspiratie November.
De maand van gedenken, niet helemaal toevallig. Na de laatste najaarsstormen zijn de bladeren gevallen, op de akkers is het meeste werk gedaan, er komt verstilling in de natuur. Tijd voor inkeer, tijd om te gedenken. Tijd om stil te staan bij de eindigheid van het leven. Ook de laatste zondagen van het kerkelijk jaar vallen in november. Deze laatste zondagen worden de zondagen van de Voleinding genoemd. Daar zit – natuurlijk – het woord 'EINDE' in. En de lezingen in de kerk op deze zondagen gaan dan ook vaak over 'de laatste dingen' en wat Jezus daar over zei. Ernstige teksten vaak. Maar er zit ook het woordje 'vol' in. Deze zondagen luiden ook een nieuw begin in, op weg naar VOLtooiing. Theologen noemen dat 'het eschaton'. Maar dat mag u ook meteen weer vergeten. Het gaat om het visioen van vrede en harmonie, wanneer God zal zijn: alles in allen. En het draagt de belofte in zich dat dat visioen werkelijkheid kan worden. Juist midden in onze gebroken wereld is er uitzicht op een goede toekomst. En blijven we geloven: het einde is het einde niet. In dat geloof geven we onze geliefde doden uit handen en gedenken hen, in de troostvolle wetenschap dat zij voorgoed geborgen zijn bij God, die niets en niemand uit zijn hand laat vallen. Tot slot een gebed: God, U kent de namen van de mensen die we missen; geliefden, die nog steeds met ons verweven zijn. Wij voelen hier de leegte; zij rusten in uw vrede. God, U bent de Vader van de mensen uit de tijd God, U kent de namen van de mensen die we missen; geliefden, die zo hoorden bij ons leven, elke dag. Wij zien de lege stoelen; zij zitten aan uw tafel. God, U bent de Vader van de mensen in ons hart. God, U kent de namen van de mensen die we missen. We delen de verhalen van wie ons dierbaar zijn. We danken voor hun leven; we komen hen weer tegen. God, U bent de Vader van het leven, voor altijd. (Bron: SELA)
Wietske Tinga
