Ter inspiratie
Levend water – Pastor Ietsje de Boer
40 dagentijd
Lezingen: Johannes 4: 5 -26
‘Jezus was vermoeid van de reis en ging bij de bron zitten; het was rond het middaguur.’
Jezus is moe en vraagt aan de Samaritaanse vrouw om hem te drinken te geven. De onoverbrugbare tegenstelling tussen de Samaritanen en de joden doet haar in eerste instantie vragen…’Hoe kunt u, als Jood, mij om drinken vragen?’
Daar, bij de waterput, is de symbolische betekenis sterk aan wezig. Water betekent immers leven, maar daarnaast is de waterput in de bijbel vaak ook de plaats van ontmoeting en betekenis.
Het water wat daar geschonken wordt is anders dan de waterbron die in de oude teksten bedoeld worden. Daar staat de waterput symbool voor de wet, een eeuwige bron van leven. En toch wordt er geen water uit deze diepe put naar boven gehaald.
Want niet de stenen put is belangrijk, maar Jezus, de meest waardevolle put, de bron van levend water. Dit verhaal past ook prachtig in de 40 dagen tijd, vastentijd. Er is sprake van water en voedsel in dit bijbelgedeelte, maar niemand eet of drinkt. Het relativeren van eten en drinken wordt prachtig weergegeven door een simpele actie van de Samaritaanse vrouw: ze laat haar kruik staan.
Zo blijkt Jezus het levend water te zijn voor alle mensen.
Meditatieve tekst (Magreet Klokke)
Een Samaritaanse vrouw
gaat op het warmste moment van de dag
naar de bron om water te putten.
Iedereen mijdt de hitte,
ze gaat ervan uit dat ze niemand zal tegenkomen.
Dat wil ze ook niet,
de mensen zien haar toch niet staan.
Zij heeft een ander geloof
en bovendien is zij een vrouw met een verleden…
Maar dan ziet ze Jezus bij de bron.
Geef mij wat te drinken, vraagt hij.
Hij ziet haar staan.
Hij vraagt haar iets.
Hij verwacht kennelijk iets van haar.
Hoe het ook zit
met haar verleden
hij spreekt haar aan
op wat zij vandaag te geven heeft!
Met zijn vraag geeft Jezus haar nieuw leven…
